Drogi Panie Profesorze,
prosimy o przyjęcie od społeczności akademickiej Uniwersytetu Jana Kochanowskiego serdecznych podziękowań za lata twórczej pracy na rzecz Uczelni, za wychowanie kilku pokoleń naukowców, za wkład w rozwój badań nad literaturą polską oraz za życzliwe podejście do każdego z nas.
Życzymy dużo zdrowia i nieustannej pogody ducha, która od zawsze towarzyszy Panu Profesorowi
Kłaniamy się z szacunkiem
pracownicy ILiJ
oraz społeczność akademicka UJK
Jubileusz 90. urodzin prof. Jana Pacławskiego
14 lutego 1935 roku w Leszczawie Dolnej (powiat przemyski) przyszedł na świat późniejszy profesor zwyczajny, opiekun kilku pokoleń filologów, promotor doktoratów, współtwórca kieleckiej polonistyki, Jan Pacławski. Filologię polską ukończył w Krakowie w 1960 roku (Uniwersytet Jagielloński). Tam też się doktoryzował w 1967 roku. Kolejny stopień naukowy, habilitowanego doktora, uzyskał w 1977 w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie (obecnie Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej). W 1988 roku został profesorem nadzwyczajnym, zaś w 1994 – profesorem zwyczajnym.
W 1969 roku zaczął pracę w Wyższe Szkole Nauczycielskiej (później to Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Akademia Świętokrzyska, Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy, wreszcie Uniwersytet Jana Kochanowskiego). Na kieleckiej uczelni pełnił wiele prestiżowych funkcji, w tym m.in. prodziekana i prorektora. Przez prawie ćwierć wieku kierował zakładem Literatury Romantycznej i Współczesnej w Instytucie Filologii Polskiej. Pod jego kierunkiem powstało blisko 600 prac magisterskich i 8 doktorskich (jego doktorantami są: Marek Kątny, Tadeusz Hołda, Janusz Detka, Iwona Mityk, Iwona Gądek, Alina Biała, Marta Bolińska, Katarzyna Chmielewska).
Zainteresowania badawcze Pana Profesora dotyczyły przede wszystkim polskiej literatury współczesnej (Pruszyńskiego, Mortona, Putramenta, Stryjkowskiego, Myśliwskiego i in.), twórczości pisarzy regionu świętokrzyskiego (m.in. Miernika, Lenartowskiego), literatury dla dzieci i młodzieży (np. Niziurskiego).
Jan Pacławski wydał prawie pięćdziesiąt tomów zbiorowych pod swoją redakcją, kilkanaście książek naukowych i setki artykułów. Przez prawie pół wieku był inspiratorem, organizatorem i animatorem życia naukowego i kulturalnego Kielc i regionu.
Za swoją działalność był wielokrotnie nagradzany i odznaczany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji narodowej i wieloma innymi.
Po przejściu na emeryturę (2006) nie porzucił badań nad literaturą. Opublikował m.in. książkę Dwaj pisarze (Kielce 2014), poświęconą twórczości Ryszarda Miernika i Andrzeja Lenartowskiego oraz „A jeśli chodzi o moje pisanie…”. Rzecz o twórczości W. Myśliwskiego (uzupełnienie) (Kielce 2020).