Wilki morskie
1 września 2014Dzień dobry,
w jednej z książek znalazłam takie zdanie: "(...) może poszczycić się imponującą marynistyczną wiedzą oraz umiejętnościami wprawiającymi w podziw najbardziej wytrwałe wilki morskie".
Czy nie powinno być: "...najbardziej wytrwałych wilków morskich"? Słownik poprawnej polszczyzny formę wilków traktuje jako niepoprawną, ale w odniesieniu do zwierząt. Z drugiej strony Słownik frazeologiczny PWN podaje taki przykład: "Nawet stare wilki morskie po długim pobycie na lądzie...".
Będę wdzięczna za pomoc.
Pozdrawiam
Marta Pawlus
Wydawnictwo Szkolne PWN
Odpowiedź PJ:
Zgodnie ze wskazówkami ze słowników należy jednak użyć w tym zdaniu formy: wilki morskie, jeżeli wyrażenie oznacza 'starych, doświadczonych marynarzy'. Współczesne słowniki poprawnej polszczyzny wydawnictwa PWN pod red. A. Markowskiego nie notują wyrazu wilk w interesującym Panią znaczeniu. W nieco już zapomnianym Słowniku poprawnej polszczyzny PWN pod red. W. Doroszewskiego wspomina się o wilku morskim, ale ogólna wskazówka co do liczby mnogiej pozostaje taka: B. wilki, nie: wilków.
Pani intencja użycia w bierniku formy dopełniacza - wilków - jest przynajmniej częściowo uzasadniona. Wilki wskazują tu na mężczyzn. Czasem pojawia się w języku polskim wariantywność, gdy desygnat jest żywotny (cokolwiek to oznacza), np. bąbel jako pieszczotliwa nazwa dziecka ma w bierniku liczby mnogiej dwie formy: bąbli a. bąblów. Jednak, jak zaznaczyłem na wstępie, w wypadku wilków morskich pozostałbym przy formie mianownika w przytoczonym zdaniu.
Piotr Zbróg, IFP UJK